De vogel is gevlogen

  4 mei 2021  

We hebben helaas geen afscheid kunnen nemen van de zeearend. De roofvogel is zelf ontsnapt.

Op 12 april kregen we telefoon van boswachter Erik de Jonge dat hij een lusteloze zeearend had aangetroffen en haar kwam brengen. Ondertussen proberen we op het centrum alles in orde te maken voor haar komst. Waar ga je nou zo’n grote roofvogel huisvesten? Ze heeft genoeg beweegruimte nodig, maar we moeten haar makkelijk kunnen pakken voor medicatie. Hoe ernstig zijn haar verwondingen en kunnen we haar wel genoeg helpen? Haar proces werd nauw in de gaten gehouden door media en we hebben veel pers over de vloer gehad.

Na langzaam herstel besloot ze vorig weekend zelf te eten. Ze was al zo goed vooruitgegaan dat ze geen medicatie meer nodig had. Ze kon naar een groter verblijf, zodat ze haar spieren kon trainen. Je gaat natuurlijk extra vaak checken of het goed gaat. Ook op mijn laatste ronde ben ik even gaan kijken. Om te voorkomen dat ze zou schrikken, liep ik langzaam het verblijf binnen. Steeds iets verder, maar niks te zien. Eenmaal midden in haar hok, kon ik haar nog steeds niet vinden. Zie ik haar nou over het hoofd? Een zeearend met een spanwijdte van 2,5 meter? Ik heb in ieder hoekje gekeken, maar ze was nergens te bekennen. Nog een keer goed gekeken en ineens zag ik het grote gat in het gaas op 3 meter hoogte dat ze zelf gemaakt had.

Aangezien we niet konden testvliegen, wilden we extra zeker zijn dat ze klaar was om terug de natuur in te gaan. Dat duurde haar net iets te lang en kon niet langer meer wachten. Ergens vind ik het natuurlijk heel jammer dat we niet als een soort beloning voor ons intensieve werk haar op een mooie manier hebben kunnen laten, maar dit is eigenlijk nog mooier. Geen stress van het uitvangen en transport en we weten zeker dat ze er klaar voor was. Ik ben opgelucht dat ze weer terug in de natuur is en kijk met vreugde terug op de tijd die we met haar hebben mogen doorbrengen.

– Denise Smits

Bekijk al het nieuws